Söze nokta koyamıyorum
benim bitti dediğim
yeni başlangıçtır sizde
Sessizliği suladıkça
çıtırtılarla büyüyor
gül sıkısı bir bahçe
Beklerim son durağını
tülüne bürünüp gecelerin
yanlış ömrün gölgesinde
Ayrı sanılan her kımıltı
birbirini tetikliyor
bu karmaşık panoda
Yolunu yürüyor her kervan
karıncanın ne hükmü var
sakın ola böyle deme
Tartılara vurulunca
eksiği yoktur arının
orman göçüren filden
Sonsuza uzanan zincirin
mini minnacık halkasında
çalkalanır ömrümüz
Hangi sıfır hangi sınır
bu bitimsiz müzikte
söze nokta koy gel de
*(Eliz Ed. Kasım,2010)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder