ATEŞKÂR

Gül mü getirdiler diken mi

öfkelerini dertop edip zamandan

kirli bir halı gibi serdiler sokaklara

Sarıkla çarık arasında inliyor akıl

Ömür dediğin delişmen bir top

bir bakarsın suların aynasında

sonrası varmış yokmuş bir masal

Kim dayanabilmiş ki gerçeğin akışına

Hurafenin vitrini hurufiye aittir

nerede kaldı Amon ya da Tanrı Ra

içi boş birer sözcük Zeus ile Hera

Eskiye rağbette bu yarış kimin haddine

Her an yeni ateşkâr kalırsa hayat kalır

sarıkla çarığın hevesi böğründe kalır

kim karışabilir işine muhteşem sarmalın

Gelenler eyleşip gidiyor birer birer

Her ağız kendince anlatır encamını

gökyüzüyle düşünen yıldızlarla konuşur

ölüden medet umansa çomak sokar aşklara

Bakarkörler ülkesinde bir demdir bu gelir geçer

                                                      Bülent GÜLDAL

                                                      2.Şubat.2012

*(Kurşun Kalem Dergisi)